Çocuğun başarıları da başarısızlıkları da varlığının fanime geçirilmemelidir. Onun hem başarıları hem başarısızlıkları sadece gelişmesine hizmet etmeli, bizim onunla ilişkimizin temelini etkilememelidir. Başarılarına kendi varlığından daha çok önem verildiğini gören, başarıları kendisinden daha çok sevilen bir çocuk, başarısız olduğunda yıkılır. Başarısının ve başarısızlığının kendi varlığı ile özdeşleştirildiğini düşünen bir çocuk, kendisine karşı gösterilen ilginin samimiyetinden hep şüphe duyacaktır
Iconic One Theme | Powered by Wordpress