Allah (Subhanehu ve Teala) şöyle buyuruyor:
“Ey iman edenler, A lla h ’ı çok zikredin! O ’nu, sabah- akşam
teşbih edin!” (Ahzab, 41-42)
(Akşam olarak tercüme ettiğimiz ayette geçen) “Asîle” kelimesi,
ikindi ile akşam arasındaki vakte denilmektedir.
“Rabbini, içinden, yalvararak ve ürpererek, yüksek olmayan
bir sesle sabah-akşam an ve gafillerden olm a!” (A ’raf, 205)
“Akşam -sabah Rabbini ham d ile tesbîh et!” (Mümin, 55)
“O halde sen, onların söylediklerine sabret! Güneşin doğm asından
önce ve batmasından önce de Rabbini övgü ile teşbih et!”
(Kof, 39)
“Rablerinin rızasını isteyerek sabah akşam O’na yalvaranları
kovm a!” (En’am, 52)
“Bunun üzerine Zekeriyya, mâbetten kavminin karşısına
çıkarak ‘Sabah akşam teşbihte bulunun!’ diye işaret verdi.”
(Meryem, 11)
“Gecenin bir kısmında ve yıldızların batışından sonra da O’nu
teşbih et!” (Tur, 49)
“Haydi, akşama ulaştığınızda ve sabaha ererken, A lla h ’ı
teşbih edin!” (Rum, 17)
“Gündüzün iki ucunda, gecenin de ilk saatlerinde namaz kıl!
Çünkü iyilikler, kötülükleri (günahları) giderir. Bu, iyi düşünenlere
bir öğüttür.” (Hud, 114)17. Ebu Hureyre (radıyallahu anh) dedi kİ: Rasulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Bir kimse, sabahladığı ve
akşamladığı zaman yüz kere “Allah, hamdiyle eksikliklerden
yücedir” derse kıyamet günü onun söylediklerini veya daha
fazlasını söylemiş olandan başkası, onun getirdiğinden daha
üstün bir şey getirem ez.”18
18 . Abdullah b. M es’ud (radıyallahu anh) şöyle demiştir:
Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) akşamladığı zaman şöyle
derdi: “Mülk, A llah ’a ait olduğu halde akşamladık. Hamd o lsun
A llah ’a ki O ’ndan başka ilah yoktur. O, birdir ve ortağı
yoktur. M ülk O’nundur, hâm d da O ’nadır. O ’nun, her şeye
gücü yeter. Rabbim, senden bu gecede olanların ve sonrasının
hayrını dilerim. Bu gecede olanların ve sonrasının şerrinden
sana sığınırım. Tembellikten ve ihtiyarlığın kötü lüğünden
sana sığınırım. Rabbim, Cehennem azabından ve
kabir azabından sana sığınırım .”1?
19 . Abdullah b. Hubeyb (radıyallahu anh) şöyle demiştir:
“Yağmurlu ve kapkaranlık bir gecede Rasulullah (sallallahu aleyhi
ve sellem)’in bize namaz kıldırmasını isteyerek çıktık ve O ’na
ulaştık. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bana “Söyle!” dedi.
Ben bir şey söylemedim. O “Söyle” dedi. Ben bir şey söylemedim.
O tekrardan “Söyle” deyince ben: “Ey Allah’ın Rasulü, ne
söyleyeyim?” dedim. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)
“Akşamladığın ve sabahladığında üç kere Kul huve’llahu ehad ve
2 0 . Ebu Hureyre (radıyallahu anh) dedi ki: Rasulullah (saZZaZlahu
aleyhi ve sellem ) ashabına şöyle derdi:
“Biriniz sabahladığı zaman ‘Allah’ım senin (yardımın) ile
sabahlar ve senin (yardımın) ile akşamlarız. Yaşayışım ız ve
ölüm ümüz seninledir. Ölümden sonra dönüş ancak sanadır’
desin.
Akşamladığı zaman da ‘Allah’ım senin (yardımın) ile
akşamlar ve senin (yardımın) ile sabahlarız. Yaşayışım ız ve
ölüm ümüz seninledir. Ölümden sonra dönüş ancak sanadır’
desin!”21