Eğer Sakladıysanız,Zaman zaman elinize geçiverecek bir çift patik size, evladınız sadece size ait olduğu için duyduğunuz o müthiş mutluluğu hatırlatacaktı.Minik pembe topukları öperdiniz. gül kokusu gibi içinize çekerdiniz o bebek kokusunu ve dakikalarca seyrederdiniz çarpım tablosunu bilmeyen o minik varlığı Onun Bugün de az önce doğmuşlar gibi şartsız sevmeliyiz.Onun varlığından, doğduğu gün duyduğunuz neşeyi duymalıyız her gün. Hayatımıza katıldığı o ilk gün bize verileceği heycanı.şimdi karşımızda otururken yanımızdan geçip
giderken, hayattan ilk öğrendiklerini bizimle paylaşmaya çalışırken tekrar tekrar yaşamalıyız. Çocuğunuzun varlığı ile sonsuz mutluluk duymalı ve onun size verdiği mutluluğu onunla paylaşmalısınız. Çocuğunuz sizin için bir mutluluk kaynağı olduğunu, aile saadetinin bir parkasını meydana getirdiğini kuvvetle hissetmelidir. Çocuğunuzla ilişkinizin temeline bu harcı eksik koyduğunuzda, ilerde her sarsıntıda üzüleceğinizi bilmelisiniz. Onun davranışlarına yönelik tedbirlerinizin ve daha iyi olması için göstereceğiniz çabaların “Varlığımla mutluluk veriyorum.” duygusunu eritmemesini dikkatle gözetmelisiniz. Öyleyse ne söyleyeceğinizden çok nasıl söyleyeceğiniz, ne yapacağınızdan çok nasıl yapacağınız önemlidir.