ÇÖZÜMLEMELER

Eski Dostlar
Bir sohbet anında söz dönüp dolaşıp eski dostlara geldi. Komşular, arkadaşlar birer birer hatırlandı. Baba yakında liseyi bitirecek olan kızına dönüp okuldaki başarısızlığını bir hayli eleştirdikten sonra biraz da alayla sordu: “Sen öğretmenlerinden kaçının ismini hatırlıyorsun?” “Çok okul değiştirdim.. Öğretmenler de çok sık değişirdi..” dedi genç kız. Baba yine alayla üsteledi: “Kaç öğretmenini sayabilirsin?” Genç kız bir süre sustu. Sonra “ Baba!” dedi. “Sen kaç öğretmenimin ismini söyleyebilirsin?” Babanın içine bir hüzün ve pişmanlık doluverdi: “Şanslıyım ki bana gittiği okulların adını sormadı.” diye geçirdi aklından. “Annesi babası okula hiç uğramadığı halde okulda fevkalâde başarılı olan nice çocuk var” diye düşünüp kızının okuduğu hiçbir okuldan içeri adımını atmamıştı. Ne kadar yanlış düşündüğünü kabul etmesi için çocuğunun okulda iyice bocalaması mı gerekiyordu? Keşke en başa dönmesi mümkün olsaydı.. Keşke.. Bugün bambaşka bir sonuçla karşı karşıya olunacağına hiç şüphe yoktu. Madem kızının ilgi ve destek ihtiyacı diğerlerinden fazlaydı, diğerlerini ölçü alıp onu bu ilgi ve destekten yoksun bırakmak ne kadar haklı bir davranıştı? Arkadaşlarından hiçbiri hastalanmıyor diye hasta olduğunda da onu hastaneye götürmemeli miydi? Genç kız ertesi gün babasını okulda görünce
gözlerine inanamadı. “Baba!” dedi. “Buraya yanlışlıkla mı geldin?” Baba güldü: “ Hayır!” dedi. “Öğretmenlerinden bir ikisinin de ismini öğrensem kârdır diye düşündüm. Hani zarardan dönme hesabı..”