Kişinin, ilk defa El-Haceru’l-Esved (siyah taş)i ziyarette el sürüp öptüğü ve tavafa başladığı*’) zamanlarda:
Bismillâhi vallahu ekber, Allahümme imânen bike ve tasdıykan bikitâbike ve vefâen bi ahdike vettibâ’an lisünneti nebiyyike sallalla-hu aleyhi ve sellem.
“[Allah’ın adıyla. Allah en büyüktür. Allahım! Sana iman ederek, kitabını tasdik, ahdine vefa ve Peygamberinin sünnetine uyarak]” demesi ve her bir tavafda, EI-Haceru’l-Esved’in karşısına geldikçe bu zikri tekrar etmesi müstehabdır. sür’atle yaptığı ilk üç dönüşte:hab oluşudur. Çünkü, tavaf zikir yeridir ve zikirlerin efdali Kur’ân’dır. Şafiî’nin büyük ashabından olan Ebu Abdillah El-Halimi tavafda Kur’ân okumanın müstehab olmadığını ihtiyar etti. Fakat, salih olan birinci görüştür. Ashabımız şöyle dediler: “Kur’ân okumak me’sûr (2> olmayan dualardan efdaldir. Fakat sahih görüşe göre, me’sûr dualar (bu yerde) Kur’ân okumakdan efdaldir.” Kur’ân okumanın bu türlü dualardan efdal olduğunu da söyleyenler vardır. Şeyh Ebu Muham-med El-Cüveynî rahımehullah: “Hac günlerinde tavafda bir hatim okumak müstehabdır ve bunun sevabı büyüktür.” dedi. Allah daha iyi bilir.
Tavafdan ve iki rek’atlık tavaf namazından ayrıldıktan sonra sevdiği şekilde dua etmek müstehabdır. Bununla ilgili olarak nakledilen dualardan bir tanesi şudur:
Allahümme ene abdüke vebnü abdike eteytüke bizünûbin kebîra-tin ve a’mâlin seyyietin ve haza makamül aizi bike minennâr fağfir-lîinneke entel ğafûrur rahıym.
“[Allahım! Ben kulunum ve kulunun oğluyum. Büyük günahlarla ve kötü amellerle sana geldim. Burası, ateşten sana sığınanın yeridir. Beni affet şüphesiz ki sen affedici ve merhamet edicisin.]”